Եվ կործանվեցին աստվածները հին:
Մարդիկ, Որ երեկ ունեին տարբեր աստվածներ բազում, Պարտավոր էին հիմա ունենալ Միայն մի՛ աստված, Բոլո՜րը՝ լոկ մի՛, միայն մի՛ աստված: Եվ չգիտեին, Թե ո՞վ է այդ Մին Եվ ի՞նչ է ուզում...
Արամազդների, Միհրերի տեղակ, Բոցբեղ-բոցմորուք շեկ Վահագներին փոխարինելու Եկավ մի հրեա սևմորուք-սևբեղ, Եվ Աստղիկների,Անահիտների ու Նանեների Երեկվա տեղում այսօր հաստատեց Իր մորը դալո՞ւկ, թե՞ ամոթահար: Եվ խոսում էին նրանք մի լեզվով, Որ չէ՜ր հասկացվում:
Մեհյանների տեղ ու բագինների, Նրանց դեռ տաք-տաք մոխիրի վրա, Հասակ նետեցին Դեռևըս անծեփ և փայտակտուր աղոթատեղիք՝ Իրենց խաչերը սուր մխրճելով Նախ՝ սրտերի՜ մեջ, Ապա՝ երկընքի՜... Ատրուշանների խուրձ-խուրձ բոցերի առատության տեղ Կենտ-կենտ հասկերի չար աղքատությամբ Պաղ-պաղ մոմերն են ուզում դառնալ հաց մի նոր հավատի, Որ իրեն կոչում կամավորություն, Բայց տարածվում է բռնությամբ անքող... ...Առանց հավատի կյանքում դյուրին չէ նույնիսկ մեռնելը, Իսկ ապրելն... արդեն անկարելի է:
Մարդուց խլեցին իր հավատը հին, Իսկ հավատը նոր հաստատվեց խոսքո՜վ, Մի՛միայն խոսքով. -Դեռ նորը չկա՜ր:
Ավերվեց հինը ու փլատակվեց, Իսկ նորը միայն կառուցվեց խոսքո՜վ, Մի՛միայն խոսքով. -Դեռ նորը չկա՜ր:
Եվ այսպես՝ Հանկարծ ու դանդաղորեն Ամե՜ն ինչ շրջվեց, Տակն ի վեր եղավ, Եվ կարգի բերել չէր կարող ոչ ոք. -Ինքը շրջողն իսկ չէ՛ր կարող էլ, չէ՜:
Եվ այսպես՝ Կյանքից մնաց մի «մեղա», Որ պիտի նաև... բարձըր չհնչեր: Եվ այսպես՝ Անցավ ողջ հարյո՜ւր տարի, Որ կարճ է թվում, երբ գիրք ես կարդում, Իսկ երբ ապրում ես և ամեն րոպե Զգում ես մաշկի՛դ, զգում ես սրտո՛վ, Ուղեղիդ բոլո՜ր ծալքերով՝ այնժամ...
|