|
|
|
Главная » 2011 » Սեպտ » 29 » «ԵՎ ԱՅՐ ՄԻ` ՄԱՇՏՈՑ ԱՆՈՒՆ» 10
13:40 «ԵՎ ԱՅՐ ՄԻ` ՄԱՇՏՈՑ ԱՆՈՒՆ» 10 |
Կիսված էր արդեն հայրենիքը մեր, Եվ հետո պիտի այդպես էլ մնար. Դարերով հեղված մեր արյունը սուրբ Պիտի ապարդյուն կորչեր ու գնար: Դեռ պիտի գային օրեր ահավոր. Մեր հողը պիտի մեզ կարոտելուց Պատվեր եղինջով ու փշով խայթիչ, Իսկ մեր երկինքը՝ Մեր աչքից զրկված, Պիտի որ ինքն էլ իր զուքսից զրկվեր: Հետո պիտի մեզ խաբեին այնպե՛ս, Որ հին խաբեբան՝ Նոր բյուզանդացին, Զարմանար ինքը: Հետո պիտի մեզ...
Միջահատված էր մեր հողը բնիկ, Ճեղքված էր արդեն հայրենիքը մեր:
Եվ նա չծնվեց ինչ-որ մի մորից: Նա հենց այդ ճեղքից ծառացավ հանկարծ, Որ ճեղքը լցնի գեթ ինքն իրենով: Եվ այդ ճեղքը Նա լցրեց իսկապես. Մեր բաժան-բաժան հողերը նորից Այդ Նա էր միայն, որ բերեց իրար Ու միավորեց... արդեն մեր մտքո՜ւմ: Եվ այդ օրից վեր Ու մինչև այսօր Այդ միացումը մնում է անխախտ՝ Ընդդեմ ճչացող այն խախտումների, Որ բախտն է անում սուսուփու՜ս այնպես, Եվ անում անձայն մի քմծիծաղով, Որի տակ պիտի ամոթն իր ծածկի, Բայց իզու՜ր. Ծածկել չի կարողանում, Ինչպես չի ծածկում ծածկույթը խոտի Ճահճի գոլորշին՝ քրտինքն ամոթի...
|
Категория: Պարույր Սևակ |
Просмотров: 456 |
Добавил: PanArmenizm
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
|
|
|
|
|
|
|