.Բագինների լույսը մարած,    
                                    Խարխափելով ցուրտ խավարում,    
                                    ճամփա ընկանք խաչը վերցրած,  
                                    Ապավինած օտար աստծուն...    
       
                                    Աստվածներին մեր ուրացած,    
                                    Տաճարները թողած ավեր,    
                                    Այլոց մեղքը լու՜ռ  շալակած՝  
                                    Խաչ բարձրացանք ազգովին մեր:    
               
                                    Ոչ աստվածը գթաց օտար,    
                                    Ոչ էլ որդին այդ աստծո,      
                                    Երկինք հառնած աղոթքն ազգիս,    
                                    Հասու չեղավ աստծուն անգո:      
       
                                    Խարխափելով այսքան դարեր      
                                    Խավարի մեջ ազգն իմ Հայկյան,    
                                    Այսօր արդեն հառնելով վեր,    
                                    Գենն է պեղում ԱՐԻԱԿԱՆ...    

Սվետլանա Մարգարյան
                                                     08.11.2008թ.    
                                                        Բելգիա